bəng

is. <fars.>

1. Toxumunda narkotik maddələr olan bitki; bəng otu.

2. Həmin bitkinin toxumundan hazırlanan kefləndirici maddə; həşiş. <Yusif Sərrac:> Aya dəli olubsunuz, ya bəng atıbsınız ki, bu qəbil sözləri mənim üzümə deyirsiniz! M. F. A.. İçdim südü, çəkdim bəngi; Əcayib şiri-məst oldum. Nəb.. Zahid ki, deməz ad bizə napakdən özgə; Bizdən nə görüb bəng ilə tiryakdən özgə. S. Ə. Ş..